Ik ervaar veel meer rust….
20 november 2018
Verwoestend grenzen stellen.
27 januari 2019

Als ik de deur achter me afsluit na de laatste cliënt gedag gezwaaid te hebben, denk ik ‘nog even lekker wandelen…’ De honden hebben mijn plan al geroken en dartelen vrolijk blaffend om me heen. Snel de jas weer aan, honden in de auto en weg zijn we. Even later lopen we op een stille landweg en zie ik de zon onder gaan. Het levert prachtige kleuren op, de lucht en de wolken kleuren prachtig oranje.
Genietend van de ondergaande zon en de vogels die hun laatste lied van de dag ten gehore brengen. De honden genieten van alle luchtjes die de natuur heeft achter gelaten.
Mijn dwalen mijn gedachten af naar het afgelopen jaar. Wat een mooi jaar hebben we als Bohémien Advies Coaching en Begeleiding mogen ervaren.
Een jaar waarin we veel cliënten hebben mogen ondersteunen en helpen in herstel. Een jaar van veel mogen leren, ontwikkelen en verdiepen. Van nieuwe contacten en nieuwe warme vriendschappen voor het leven.
Het nieuwe jaar ligt vol nieuwe uitdagingen voor ons. Een jaar vol plannen, verwachtingen, leermomenten en vernieuwingen.
Er wordt hard gewerkt om voor ons mooie bedrijf een stabiele basis te creëren. We werken verder aan herstel van onze cliënten en investeren we in onszelf.
“Heb vertrouwen” zei een vriendin onlangs en die woorden raakten me diep. “Heb vertrouwen.”
We hebben het afgelopen jaar steeds meer vertrouwen gekregen in onszelf, in ons bedrijf, in alles wat we doen.
We kijken uit naar wat 2019 voor ons te bieden heeft. We gaan de samenwerking aan met een Reiki master en voedingsdeskundige, vanaf september gaat een toekomstige collega de opleiding in.
We gaan individuele en teamprogramma’s bieden. En we blijven het mooie werk wat we al doen aanbieden.
Als ik uit mijn mijmeringen om me heen kijk zie ik dat de donkere wolken de avond heeft doen laten invallen. Nog een paar zonnestralen kleuren één wolk oranje. De lichtjes op de windturbines knipogen ons toe. Ik fluit de honden die ik door het invallende donker niet meer zie lopen. Vertrouwend dat ze in mijn omgeving zijn loop ik terug naar de auto. Twee natte neuzen checken mijn handen of er een koekje in verborgen zit. Hop, de auto in en lekker naar huis.
Waar de paarden staan te wachten op hun avond maaltijd. En thuis de kachel zijn warme oranje gloed uitstraalt.
Dag 2018, welkom 2019. We kijken naar je uit…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *