Goh?!

Al onze cliënten zijn bijzonder, ieder met hun eigen verhaal of gezonde nieuwsgierigheid naar paardencoaching. Ik vind het stiekem altijd extra leuk als er mensen komen die wat sceptisch zijn. Vaak hoor ik nog ‘ik vind het wel een beetje wazig hoor..’ of ‘ik geloof er niet in hoor..’ De leukste die ik tot nu toe hoorde was: “Dat hebben ze toch alleen in het westen?” Mooi dat deze mensen dan toch hun eigen grenzen verleggen en een afspraak maken om toch te ervaren.

Zo kwam ook Mariëlle. Mariëlle had al eens eerder geïnformeerd maar het was er nog niet van gekomen om een afspraak te maken. Ze was ook wel een beetje bang voor de paarden zei ze. Ook dat hoor ik vaker. Paarden voelen haarfijn aan dat er angst is en daar gaan ze geweldig mee om, dus dat hoeft geen obstakel te zijn.

Bij de bak vraag ik de paarden altijd wie er met ons werken wil. Zo ook deze keer. Verrast zie ik dat Special, onze oudste Tinker (+/- 30 jaar oud) aangeeft met ons te willen werken. Zodra ze mijn twijfel oppikt jaagt ze Belg Mario nog even aan de kant, als bevestiging, en komt ze aanstappen.  Ik moet om mijn eigen verbazing lachen. Special is een gesloten paard wie wel mee doet in het systemisch werken maar individueel kan ik het op één hand tellen dat ze met ons heeft gewerkt.  Zelf lijkt ze ook enigszins verbaast dat haar instinct haar dit heeft aangegeven en ook Mariëlle staat er wat gelaten bij. Beiden laat ik even gaan en al snel pikt Special het spiegelen op. Nog steeds heeft Mariëlle weinig gezegd maar ik zie een enorme spanning om haar heen.  Niet zozeer de angst van het paard maar lading van opgebouwde negatieve energie. En ik begrijp waarom Special met haar wil werken. Geen ander als zij herkent dit en kan hier mee om gaan.

Ik benoem voorzichtig wat ik het paard zie doen en het enige wat Mariëlle zegt is “goh?!”  Special laat me geregeld zien dat er dingen zijn waar we nog niet aan mogen komen. Ik laat het gebeuren, vraag en zeg weinig, en laat haar haar werk doen. In alle rust spiegeld Special Mariëlle dat ze een confrontatie aan mag gaan. Als ik dat benoem bijt Mariëlle me toe: “Ja José.. hou eens op.. dat weet ik toch wel!..’  Ik moet lachen, ja dat weet je ook wel maar denken en doen is een tweede. Special laat zien dat Mariëlle veel in haar hoofd bezig is, een denker. Voelen is moeilijk. En ik voel dat ik aan dat stukje nog niet mag komen. Eerst moet er energie los gemaakt en afgevoerd worden. En hoewel het lijkt dat er weinig gebeurd zie ik Special in alle rust hard werken. Laagjes pellen noem ik het vaak. Ik benoem wat ik zie en dat ik Special haar werk laat doen. Enigszins verbaasd kijkt Mariëlle mij aan.. “Goh?!”

Dan vindt ze het genoeg en we stoppen de sessie. Als we nabespreken rilt ze als een rietje. “Ik heb het zo koud..” Een paar uur later heeft ze twee truien aan en slaat ze rillend een deken om haar heen. Ik vertel Mariëlle dat dit uitwerking kan zijn van de sessie met Special. “Kom nou, José, dat kan toch niet!” Dan vertel ik haar dat we verschillende reacties krijgen van cliënten, van huiduitslag tot verkoudheid en griepverschijnselen. “Goh..” zegt ze.

De sessie met de paarden heeft veel los gemaakt bij Mariëlle. “dat wat jij zei, hoe kan dat paard dat nou weten?” Ik leg uit dat dit de spiegel is die het paard je voor houdt. Ik hoef niets van jouw te weten om een sessie te doen. Want ook ik kan het niet sturen, het paard spiegeld jouw energie van dat moment. En daar gaat ze mee aan de slag. In het tempo wat jij aan kunt brokkelt ze voorzichtig het muurtje af zodat jij weer mag voelen.

De sessie heeft veel voor Mariëlle opgeleverd. Een dag later verteld ze me dat ze niet bij haar gevoel kon. Als je dat had open gebroken was er zoveel verdriet naar boven gekomen, dat had ik niet kunnen handelen. Special had dat feilloos opgepikt en beschermde Mariëlle daar waar nodig. Mariëlle staat opener en krachtiger in het leven en geniet zichtbaar. Gevoel en denken zijn nog niet in balans maar dat gaat komen. Alle vertrouwen in. Het denken van Mariëlle zegt ‘dat dit toch niet kan!’ het voelen van Mariëlle weet ‘dat dit kan.’ Ik zeg er maar niets over, ik weet immers wat het antwoord is…