Humor

Het is stil in de paardencoaching. Het koude weer werkt niet mee, een paar afspraken heb ik moeten verzetten naar beter weer dagen. We kunnen wel binnen werken als dat gewenst is, maar al het zo vreselijk koud is dan is het geen pretje. De paarden lijken niet veel last te hebben van de kou.
Special, onze oudste krijgt met de kou een deken op. Met de extreme ijzeldagen hing Mario, de Belg, in zijn schouders. Hij heeft het koud en baalt van het gladde plein bij de stal. Een jas aan verbeterd het humeur al, aan de gladde vloer kunnen we weinig doen. Rustig maar aan vandaag vrienden. Even niet ravotten en klooien onderling.
Ik gebruik deze dagen dan maar voor wat extra reclame. Via, via heb ik iemand gevonden die mijn auto gaat voorzien van reclame voor Bohemien paardencoaching. Altijd weer leuk nieuwe mensen te leren kennen. Manlief wil ook wel reclame op zijn auto en dat is niet tegen dovemans oren gezegd. Gelijk mee besteld.
Ook worden de visitekaartjes worden, waar mogelijk, uitgedeeld. Nu heb ik mijn achternaam mee als paardencoach: Knol. Dat levert nog weleens ´grappige´ opmerkingen op. Ik maak me er niet druk om en lach graag mee. Een beetje zelfspot is mij niet vreemd. Zo heb ik in de jaren met de paarden al twee keer een arm gebroken. De ene keer viel Knol van haar knol en de tweede keer viel Knol van de koets…
Manlief deelt de visitekaartjes ook op zijn werk uit en ook daar was er iemand de lolbroek die van mening was er een grappige kwinkslag op te moeten maken. Geërgerd komt hij thuis.. ´denkt ook iemand grappig te zijn..´ ´Nou, als hij komt weet ik het wel! Dan zetten we heb bij een hobbelpaard!´
Hier moet ik dan weer vreselijk om lachen… maak je toch niet naar… lach er om!
De paarden hebben hun eigen humor. De mannen stoeiend met wat trek, duw en race werk.
Stoer, opschepperig. De meiden hebben zo hun eigen humor. Verfijnder en echte meidenhumor..
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd immers!
Lach, leef en geniet in 2016!

José