José heeft aan mijn brein gerommeld

“Je voetbalde echt als een dweil!” zegt de vader van Leonard.
“Dat klopt” zegt Leon “Ik moet beter op mijn lichaam passen!”
Vader kijkt hem vragend aan…
“Ja, want José heeft aan mijn brein gerommeld” antwoord Leon met een glimlach.

Zomaar een quote die ik terug kreeg en waar ik hartelijk om heb gelachen.
Leon is een prachtige kerel voor wie de geboorte geen gemakkelijke opgave was. Toen hij het benauwd kreeg werd hij met een spoedkeizersnede gehaald en verbleef hij de eerste dagen in een coolingbox.
Leon werd geboren met trauma en zijn brein schakelde over in overlevingsstand. Leon ligt als baby aan allerlei slangen en draden om zijn vitale functies te monitoren. Zijn brein heeft op dat moment zijn gevoel voor pijn op een laag pitje gezet.
Nu is Leon een heerlijke actieve knul die zorgeloos in het leven staat. Kinderen van zijn leeftijd die huilen van pijn vindt hij maar mietjes. Leon vindt het zich maar moeilijk voor te stellen dat je huilt van pijn, als je op het voetbalveld staat hoor je tegen een stootje te kunnen hoor!
Vader verteld dat hij zich wel eens zorgen maakt als hij zijn zoon op het voetbalveld ziet lopen. Leon lijkt geen pijn te voelen en gaat ook zijn tegenstanders niet zonder meer uit de weg.
Leon lijkt niet te kunnen begrijpen dat hij andere kinderen pijn doet als hij fanatiek het spel speelt.
Daarnaast is Leon erg druk en kan hij moeilijk stil zitten, dat is op school best lastig.
En in contact met vriendjes komt het af en toe voor dat Leon zich onbewust in de problemen werkt.
Samen gaan we aan de slag en Leon vindt het prachtig. Ik merk al snel dat het een heel intelligent ventje is en hij is super geïnteresseerd in hetgeen het paard spiegelt en hoe de EMDR haar werk in zijn brein doet. Het is voor Leon erg moeilijk om stil te liggen op het paard, de spanning in zijn gespierde lijfje is groot en ontspannen is moeilijk voor hem.
De tweede sessie gaan we aan de slag met hypnotherapie. En deze verloopt anders dan ik gewend ben, want het lukt niet om Leon volledig te laten ontspannen. Op het moment dat het even lukt zie ik zijn brein reageren: ontspannen is gevaar! Oude breinpijn die nog steeds op komt.
Omdat ik het brein en het lichaam van Leon zie reageren besluit ik dan ook mijn gevoel te volgen en de hypno-sessie af te maken. Leon kan mij een super scherpe foto van zijn eerste dagen in de coolingbox weergeven.
De draadjes en de slangetjes, alles tot in detail.
Die foto wil hij wel veranderen in een mooie foto van een kleine gezonde Leon baby. Als de foto geworden is zoals hij die het liefste ziet doet hij die in gedachten in het mooiste foto album die hij zich voor kan stellen; blauw met grote letters ‘Leon’ op de voorkant.
In het hypno-verhaal is hij in gedachten een hoge toren opgeklommen waar hij onder andere een jachtgeweer zag staan. Als het foto album een veilig plekje heeft gekregen wil hij toch ook nog even schieten met het jachtgeweer. Dus Leon schiet er lustig op los totdat alle kogels op zijn.
“Ik schiet alleen op zo’n blaadje hoor José” zegt hij geruststellend “maar ik schiet ze wel allemaal in de roos!”
Het is dan een andere hypno-sessie dan ik gewend ben, ik zie zijn lijfje reageren en hij ontspant gaandeweg wat meer en wat langer.
Als ik een tijdje later zijn vader tegen kom verteld hij me dat zijn ouders de verandering ervaren. Leon is bewuster van zijn lichaam en is er zuiniger op.
Lachend vertrouwd hij me toe dat Leon verteld dat “José aan zijn brein heeft gerommeld..”
Wat een mooie kerel is het. We hebben inderdaad “aan je brein gerommeld” vent. Samen hebben we een nieuwe foto gemaakt van jou als baby. Je brein hoeft niet meer in overlevingsstand te reageren en mag ervaren dat pijn zonder angst gevoelt mag worden.
Een fantastische kerel ben je!