Behandelaar?

Als ik Madelief van de trein haal maak ik kennis met een jonge vrouw met angst op haar gezicht geschreven. Eén van de eerste dingen die ze zegt na onze kennismaking is dat ze het heel spannend vindt. Wat zullen de paarden haar laten weten? Madelief praat onderweg honderduit.
Met een kop koffie aan de picknick tafel valt haar de rust op.. ‘ik hoor de vogels!’
Ze kan moeilijk stil zitten en zodra de koffie op is springt ze op om bij de paarden te gaan kijken.
“Pffff.. ik vind het toch wel spannend hoor..” Waarop ze in dezelfde ademteug aangeeft wel met Mario te willen werken. Ik zie dat de paarden contact met haar maken maar geen van allen komen kennis maken of doen zelfs aanstalten om naar de bak te komen.
Ik ga de wei in om Mario op te halen maar die weigert in alle talen.. Met enige druk komt Bucata mee en voor de zekerheid doe ik het hek dicht.
Na eerst veel energie te laten zien komt ze bij Madelief staan. Madelief staat zowat aan het hek geplakt. Ze vindt het heel eng maar ze trotseert haar angst en maakt contact met Bucata.
Bucata loopt langs het hek en loopt Madelief zowat omver, alsof ze haar niet eens ziet. De andere paarden staan achter in de weide met hun achterwerk naar ons toe.
Madelief herkent dit wel; “ik hou mijn omgeving op afstand.” Madelief vind het moeilijk om naar haar eigen ik te kijken.
Als Madelief even bij haar gevoel durft komen ziet Bucata haar staan. Direct gaat ze veel respectvoller met Madelief om. Ook de andere paarden staan nu met hun gezicht naar ons toe en Mario komt even kijken of hij een hoefje hulp kan bieden. Als contact maken onvoldoende lukt loopt hij weer weg.
Bucata geeft aan dat we er nog niet zijn, er moet nog wat dieper gegraven worden. Madelief schrikt zichtbaar, dieper graven betekend dichter bij gevoelens te komen waar driedubbele sloten op zijn gezet. Toch durft ze en laat ze het toe. Dikke tranen biggelen over Madelief haar wangen.
De confrontatie is groot.
Na een uurtje is het voldoende en sluiten we deze sessie af. Madelief is erg onder de indruk van hetgeen wat in de sessie naar voren is gekomen.
Als ik haar naar de trein breng is ze stilletjes.
Dan zegt ze: “waarom heeft nou geen enkele behandelaar deze blokkade ooit opgemerkt? Dit is wel de kern denk ik…”
Dan verzucht ze.. “wie weet wil Mario de volgende keer wel met mij werken!”
Vast wel, Madelief en anders is Bucata met liefde weer jou behandelaar die wel tot de kern komt.
Succes met herstellen meid.