Oranje Lampje

Een vriendelijk jongedame achter de balie van de garage overhandigt me de autosleutels en noemt een bedrag waar ik even van moet slikken.. Snel steek ik mijn pas in de automaat en druk op de groene knop. Hop de rekening is betaald.
Als ik in de auto stap zie ik dat het vervelende oranje lampje niet meer brandt en zoeven weer als vanouds over de weg. Toch fijn en de forse rekening vervaagd al wat in mijn brein. De auto is mijn dagelijkse trouwe vierwieler, zonder hem kan ik niet.
En hoewel hij niet genoeg gekoesterd en gepoetst wordt ben ik toch alle dagen weer dankbaar dat we samen op pad kunnen.
Het doet me denken aan de uitbreiding van onze praktijk.
Bohémien Praktijk voor Angst en Trauma verwerking heeft haar deuren geopend. In Hardenberg hebben we de kans gekregen een prachtige locatie te huren waar we uitbreiding van ons therapieaanbod bieden.
Vanuit een holistische visie zetten we diverse methodieken in, waaronder Cref-EMDR en Lichaamstocht in om zo aan herstel van opgedane angst en trauma te werken.
Regelmatig krijg ik de vraag of deze therapie vergoed wordt door de zorgverzekeraar. In veel gevallen is dat nog niet het geval.
Hoewel er steeds meer ruimte komt voor onbekendere vormen van therapie is de zorgverzekeraar nog altijd huiverig met het vergoeden hiervan.
Ik denk dan terug aan mijn auto.. er brand een lampje en de computer zegt dat er een probleem is.
Voor ons mensen is dat eigenlijk niets anders. Onze hersenen verwerken dagelijks vele prikkels.
En meestal gaat dit uitstekend en is ons brein prima in staat om dit netjes te verwerken. Alleen in sommige situaties zet ons brein een oranje lampje op ons dashboard aan. Let op, er is iets aan de hand!
Negeren kan, zegt de man van de garage, u hoeft niet meteen te stoppen. Maar reparatie is wel gewenst! Als u dat niet doet kan er een rood lampje gaan branden en dan staat u stil.
Voor ons brein werkt dat niet anders. Als er een gebeurtenis niet goed opgeslagen of verwerkt kan worden kan er angst of trauma ontstaan. Er gaat een oranje lampje op ons dashboard branden. Wellicht reageer je hetzelfde als ik doe ‘misschien gaat het vanzelf wel weer uit..” en wacht je af..
“Misschien als ik een flinke dot gas geef is het wel weg!”
Al snel kom je er achter dat het niet uit gaat en probeer je het nog een tijdje te negeren. Maar je merkt wel dat negeren van dat verhipte oranje lampje je niet gerust stelt en dat de motor van je dagelijkse leven toch anders loopt.
Angst en trauma heeft invloed op ons dagelijks leven.. Iedere keer als we instappen zien we het weer branden en het rijdt toch minder fijn.
Tuurlijk, ik kan het oranje lampje vermijden of zelfs er voor kiezen om de auto van manlief te nemen.. maar dat lost niks op.. Zodra ik in mijn eigen vertrouwde auto stap schijnt dat oranje lampje me weer toe.. “Wanneer ga je nu eens iets aan dit probleem doen?” lijkt het te vragen..
Voor de cliënten in onze praktijk werkt het net zo. Vaak is er in de reguliere zorg al van alles geprobeerd om het oranje lampje uit te krijgen. En soms lukt dat en soms ook niet.
Die rekening is dan misschien wel ‘een dingetje’ maar als we er samen voor kunnen zorgen dat het oranje lampje niet meer brand dan loopt de levensmotor net iets beter.
Die rekening van de garage is inmiddels netjes opgeruimd in het archief.
Mijn brein heeft begrepen dat het maar even ‘zeer’ deed en dat het resultaat een positieve uitwerking heeft.
Oranje lampjes? Los het op!