Zijn wie je bent.

In de paardencoaching werken we vaak met materialen. Inmiddels hebben we dan ook al heel wat verzameld voor verschillende thema’s.
Als Lieke komt neem ik de mand met voorwerpen en afbeeldingen dan ook mee naar de bak.
Vandaag werken we met Bucata. Als ze Lieke heeft gescand stapt ze resoluut naar het hek waar de mand met materialen achter staat. Kennelijk is er iets waar ze mee wil werken?
Ik bied haar wat materialen aan maar alles wordt weggeduwd.. Ik zie haar ongeduldiger worden en ik krijg een duw.
Oké, jij je zin, hier is de mand, zoek maar uit wat je hebben moet.. en ik zet de mand bij haar neer. Dan gebeurt er wat te verwachten was; met één zwaai ligt alles op de grond verspreid. Ik mopper nog dat dát nou ook weer niet nodig is.. alles onder het zand!
Resoluut pikt ze er de materialen voor Big Five en Kernkwadranten er uit.
Ik snap er niets van.. Hoezo? Dit gebruiken we eigenlijk alleen met groepen.
Dan gaat ze staan schrapen.. Oké.. ik mag dieper zoeken..
Omdat ik zeker wil zijn dat ze met de kernkwadranten aan de slag wil raap ik de andere spullen weer op en doe ze terug in de mand.
Bucata blijft bij de Big Five afbeeldingen staan en voorzichtig schuift ze met haar voet de platen uit elkaar. Dan zet ze haar voet op de afbeelding van de zebra. De zebra staat voor competent. Afstandelijk. Structureel. Hiërarchie.
Lieke herkent zichzelf wel in de thema’s van de zebra. Achter me hoor ik een diepe zucht.. “eindelijk begrijpt die tweebener wat de bedoeling is..”
Maar daarmee zijn we er nog niet.. Bucata blijft aandringen op verdiepen maar wat ik ook doe of vraag, we komen niet tot de kern.
Nog steeds wat verbaast zeg ik tegen Lieke dat ik de kaartjes van de kernkwadranten op zal halen uit de praktijk. Misschien komen we daar verder mee..
Als ik terug gelopen kom zie ik Bucata stoïcijns op de afbeelding van de zebra staan. Zodra ze me ziet stampt ze met haar voet op de afbeelding. Inmiddels is het een zielige verkreukte en gebutste zebra geworden.. die mag opnieuw uitgeprint en geseald worden bedenk ik me.. Ook Lieke staat nog op dezelfde plek in haar eigen gedachten gekeerd.
Ik zoek de kernkwadranten er bij die passen bij de zebra en vraag Lieke het kaartje er uit te pakken waar ze het beste gevoel bij heeft. Dan veranderd de positie van Bucata.
Ze gaat achter Lieke staan die in tranen uit barst.
Ik snap wel wat ze bedoeld, zegt ze snikkend.. “Ze” vinden dat ik naar dagbesteding moet maar ik wil dat helemaal niet. Ik wil gewoon lekker aan het werk!
AHA! Vandaar de Big Five en de kernkwadranten!
Lieke verteld hoe haar schooltijd er uit gezien heeft. Zonder enige moeite is ze de basisschool doorgekomen. Op de middelbare school ging het mis en de ene na de andere opleiding werd onafgemaakt beëindigt. Ze kreeg het stempel “lastige kind, moeilijke leerling..”
Lieke heeft een sociale angststoornis en heeft haarzelf aangeleerd weg te lopen voor problemen en haar eigen angsten.
Aan Lieke haar intelligentie ligt het niet. Ze is normaal begaafd en bij voldoende interesse is ze zeker in staat om te leren en te ontwikkelen. Jammer genoeg hebben haar docenten niet gezien dat haar beperking haar in de weg zat. En nu lijkt dagbesteding de enige juiste plek.
Uit de kernkwadranten komt duidelijk naar voren dat ze onbenutte kwaliteiten heeft. Voor een jonge meid als Lieke waarbij haar negatieve zelfbeeld en alle negatieve opgedane ervaringen overstijgend is, is positief denken over jezelf heel moeilijk.
Samen met Lieke gaan we aan de slag met haar zelfbeeld, wensen en dromen. En als niets je beperkt en alles mogelijk is komen de dromen vanzelf.
Vanuit dromen gaan we aan de slag met de toekomst.
Gelukkig staat de behandelaar van Lieke volkomen open voor coaching met paarden en haakt zij in op hetgeen er uit onze sessies komt. Zo ontstaat er een mooie samenwerking met als doel Lieke haar dromen te verwezenlijken. In deze onzekere jonge vrouw schuilt een zelfverzekerde dame die weet wat ze wil. Ze mag, gesteund door de paarden, en stapje voor stapje leren wie ze is en zijn wie ze wil zijn.