Eén dagje ruilen wil ik wel….

De bladeren aan de bomen kleuren rood en geel. Als ik met de honden wandel komt de zon net tussen de bomen op, nog rood van gloed. Het is koud en ik adem wolkjes. De honden rennen door het landschap en oefenen hun neus voor de speurles. Wat een zalige start van de dag vind ik dit.
Dan zie ik Mellon verstarren, hij borsteld de haren op zijn rug en hij kijkt geschrokken.. Hij kijkt rond en lijkt iets geroken te hebben wat hem angst aanjaagd. Ook Moat reageert en ik fluit ze bij me terug. We lopen het pad terug. Geen idee wat het geweest is maar hun signalen zeiden mij genoeg om het pad niet te vervolgen. Ze blijven nog een tijdje alert rond kijken.
Op onze vroege wandelingen zien we regelmatig wild lopen. Zo heel af en toe schiet er een vos het pad over. Roofvogels, konijnen, hazen.. prachtig het wilde leven.
Hoewel ik niet met het leven van wilde dieren zou willen ruilen. Zij zijn altijd alert op gevaar, staan altijd in overlevingsstand. Ze weten niet beter en nemen het leven zoals het komt.
Hun brein is niet zo ontwikkeld als dat van ons. Toch vertoond ons brein veel overeenkomsten. Zowel dieren als mensen hebben een reptielenbrein en een zoogdierenbrein. Het reptielenbrein zorgt voor onze biologische behoeftes, helpt ons in ons voortbestaan en zorgt er voor dat we kunnen vluchten of vechten.
Het zoogdierenbrein is verantwoordelijk voor onze persoonlijkheid en ons korte termijn geheugen.
Dan hebben we nog het menselijk brein. Dit deel van het brein is betrokken bij de beslissingen die we maken, onze emoties, ons sociaal gedrag en impulsbeheersing. Ons lange termijn geheugen.
Dit deel van de hersenen is bij ons mensen veel beter ontwikkeld en waarmee ons brein verschilt van het dierenbrein.
Ik zeg weleens gekscherend tegen onze honden: “ik zou wel eens een dagje met jullie willen ruilen!” Niet hoeven te denken aan de agenda van die dag maar vol vertrouwen met je baas op stap, lekker rennen en racen door het bos en de landerijen.
Je neus achterna… Niet hoeven denken aan wat eten we vandaag? Gewoon je neus in de bak en je lievelingseten daar in vinden.
Niet ingehaald worden door de tijd maar lekker ravotten en daarna lui op je matras in slaap vallen.
Geen telefoon of computer maar gewoon melden dat je zin hebt om met je vriend buiten te spelen waarna de deur voor je wordt open gezet en gaan.
Ach, zo voor een dagje lijkt me dat best lekker maar dan ook maar voor één dagje..
En dan mag mijn menselijk brein weer aan het werk en geniet ik van wat de dag me brengt.
Want ik geloof niet dat mijn honden genieten van de mooie herfstkleuren, de frisse lucht en de opkomende zon. Ik fluit de honden, die inmiddels alweer zijn weggerend, terug en we lopen naar de auto. Het is mooi geweest, jullie bakken staan klaar en het is voor mij tijd om aan de slag te gaan. Gaan jullie maar lekker liggen dromen, voor mij ligt er weer een mooie werkdag in het verschiet.