Allemaal cadeautjes…
20 december 2020

Ik zeg weleens gekscherend tegen mijn cliënten “mijn paarden zijn heel slim, die kunnen lezen” als ze de bordjes met de basisbehoeftes in de praktijkbak zien liggen. De paarden maken gebruik van de energie die er op de teksten van de bordjes staat. Bij harde wind of slecht weer ruim ik de bordjes op en leg ze onder de overkapping zodat ik ze de volgende dag niet uit de wei hoe te zoeken. Als ik met Ineke in de praktijkbak kom leg ik snel de bordjes neer en hang de spiegel op.

Ineke vindt het moeilijk om haar zoon los te laten, haar kleine ventje is veel te snel groot geworden en als hij zijn vleugels uit wil slaan houdt Ineke hem onbewust tegen. Al die gevaren die ze ziet, alle beren op de weg, het heeft allemaal te maken met haar eigen oude stuk. Ineke heeft geen gemakkelijke jeugd gehad en dat loopt als een rode draad door haar leven. Moeilijke stukken die soms enorm confronterend zijn. Ineke haar zoon heeft een vriendinnetje die geen goede invloed op hem lijkt te hebben. Des te moeilijker is het voor Ineke om haar zoon los te laten. In de spiegel leg ik Ineke uit wat er gebeurt. Ze houdt de situatie in stand door haar zoon te beschermen en zijn vriendin van handvatten te voorzien hoe ze het beste met hem om kan gaan. Dit levert spanningen op in het gezin.

Terwijl we dit doorwerken staat Puzzel bij de materialen onder overkapping te rommelen. Ik haal de stapel afbeeldingen uit de mand en vraag haar of ze deze nodig heeft. Kennelijk is dit niet het geval want ze blijft rommelen. Dan zie ik dat er nog een bordje ligt wat ik kennelijk heb gemist. Het bordje “Veiligheid” ligt nog achter de materialenbak. “Och Puzzel, heb ik die gemist?” zeg ik tegen haar en ik loop met het bordje naar Ineke.

“Puzzel geeft aan dat ik een bordje over het hoofd heb gezien” zeg ik tegen Ineke en ik laat haar zien wat er op staat. Ineke kijkt mij vol verbazing aan: “Hoe kan dat nou? Hoe weet ze dat nou?” roept Ineke uit. Zelf had ik het bordje nog niet gemist maar Puzzel had haarfijn door dat er één miste. Veiligheid is het thema van Ineke, in haar jeugd heeft ze weinig veiligheid ervaren. Hierdoor is ze moeilijk in staat om op een goede manier met het thema veiligheid om te gaan.  Puzzel is inmiddels bij ons komen te staan. Ze duwt me het bordje uit handen en als het op de grond valt zet ze haar hoef er op. Duidelijker kan ze niet aangeven hoe onveilig Ineke de situatie met haar zoon ervaart. Als we daar dieper op in gaan hoor ik Puzzel een diepe zucht slaken en komt ze naast Ineke staan om haar te steunen. We werken het stuk met haar zoon door omdat dit haar momenteel zo bezig houdt. Na de sessie bedankt ze Puzzel en ik hoor haar zeggen: “Jeetje, wat ben jij een bijzonder dier” Ik glimlach en kan het alleen maar beamen, een betere therapeut kun je je niet wensen. Ze laat je ontspannen, ze zorgt zonder oordeel er voor dat al je pijn boven komt zodat je het aan kunt gaan en een plekje kunt geven en ze steunt je waar ze kan. Ik kan me geen betere collega wensen. Als ik iets mis wijst ze me hier, zonder oordeel, op.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *