En bedankt he!

En bedankt he!

Ida kwam met een stel vriendinnen. Al snel moest ik denken aan een waarschuwing van Sylvia Bosveld, ‘hou de groep erbij!’. Terwijl Ida bij het paard staat hebben haar vriendinnen dikke lol. Het is niet eenvoudig om met Ida te werken terwijl haar vriendinnen zich er als ‘professionals’ mee bemoeien. Bucata zit op haar rechterkant. Op mijn vraag wat de rechterkant voor Ida betekend zegt ze wat stug ‘ik ben rechts..’ Wat doorvragend komen we op de mannelijke kant van Ida. Ze kan er niks mee.. Haar vriendinnen staan ginnegappend aan het hek. Bucata is duidelijk, dit is niet wat bedoeld wordt en ze spiegelt vrolijk door. Het valt niet mee want Ida is weinig toeschietelijk.. Ik zie haar ongemakkelijker worden. Op het moment dat ik de sessie wil beëindigen bijt ze Bucata toe: “Nou zal ik het maar zeggen dan!! Anders hou je toch niet op!!” Verbaasd stopt Bucata met haar gedrag en kijkt haar aan. Ida stapt opzij en met een woedende blik op haar vriendinnen verteld ze wat Bucata laat zien. Haar vriend wil graag een kindje terwijl ze daar zelf nog niet aan toe is.  De groep vriendinnen valt stil. Bucata staat steunend naast haar. Dan beent Ida de bak uit. Achterom kijkend “Heb je nou je zin!!” Ik wil nog wel iets zeggen maar er komt niks zinnigs in me op. Ik laat het maar even gebeuren. In mijn ooghoek zie ik Bucata bevestigend smakken.                                                                                                                     “Tijd voor koffie dames!” En even later wordt er weer gelachen en gegrapt. Als we afscheid nemen van elkaar wens ik ze allemaal ‘succes’. Waarop Ida me aankijkt en met een koele blik zegt ‘en bedankt he…!’