Koesterende gedachte.

Hans is manager van een groot bedrijf. Werken is zijn passie en doet hij met verve. Sinds kort is het bedrijf over genomen en zijn er de nodige veranderingen doorgevoerd. Hans heeft het gevoel dat hij ‘van boven geschopt en van onder getrapt wordt.’ Een burn out lag op de loer en dus heeft Hans zich gemeld voor Spikri therapie.
Tegelijkertijd is Hans halve dagen gaan werken, want zo zegt hij; het bedrijf kan niet zonder Hans en Hans niet zonder het bedrijf.
Hans heeft het nodige meegemaakt in zijn leven wat hij zorgvuldig heeft verstopt. Tijdens de sessies heeft hij hard gewerkt aan moeilijke stukken.
Vandaag werkt Mario met Hans in de bak. Een steeds terugkerend thema is “oude shit.” Voor Hans moeilijk om naar toe te gaan. “Ik weet niet wat er gaat gebeuren als ik daar kom..”
Hans heeft in het verleden suïcidale gedachten gekend en ergens koestert hij onbewust deze gedachten. Immers, als het weer zo donker wordt als toen, weet ik een uitweg… heb ik de controle…
Mario duwt Hans de bak door en zet hem midden in een hoop mest stil. Hans wordt letterlijk midden in de shit gezet.
Stijf als een plank staart hij voor zich uit en ik zie hem slikken…
Dan legt Mario zijn hoofd op het hoofd van Hans waardoor hij genoodzaakt is zijn hoofd te laten zakken. “Kijk je eigen shit maar aan!” lijkt Mario te willen zeggen.
Ik daag Hans uit; kijk je shit maar aan.. voel maar wat er met je gebeurt! Je staat er toch al midden in. Hans kijkt.. en dan het blijft lang stil…
“Er gebeurt niks!! Ik kan er gewoon naar kijken!! Het is niet zo erg als ik dacht!”
Mario neemt een diepe zucht en stapt achteruit. Je ziet hem denken; Die ingewikkelde twee beners ook!
Hans gaat het proces stil door. Er gaat van alles door zijn hoofd en de verbazing op zijn gezicht wordt steeds zichtbaarder. Hetgeen hij diep van binnen had weggestopt en onbewust had gekoesterd blijkt niet te zijn wat hij dacht.
De koesterende gedachte heeft hem al die tijd op de been gehouden. En dat blijkt nu een farce.
Hans voelt zich verraden door zijn eigen brein, heeft hij zichzelf zo lang voor de gek gehouden?
Als we dit stuk door werken realiseert Hans zich dat het een overlevingsstrategie is geweest.
Eén waarvan hij zich nu realiseert dat hij die niet meer nodig heeft.
De ruimte die het hem geeft en het lege gevoel wat het oproept mag gevuld worden met zelfvertrouwen.
Dan realiseert Hans zich ineens dat controle zijn overlevingsstrategie is. Controle is voor Hans dagelijkse kost. Zijn baan is controle, zijn leven is gebaseerd op controle.
En als een zekerheid als controle weg valt dan ontstaat er angst.
Hans leert gaandeweg dat er niets gebeurt als hij de controle los durft te laten. Dat het hem zelfs ruimte gaat geven. Ruimte die hij niet gewend is om te ervaren.
Zo ontstaat er steeds meer ruimte in het hoofd van Hans en komt hij steeds dichter bij zichzelf.
Zelfs als dat betekend dat hij letterlijk in de shit wordt gezet.
Welke gedachte koester jij?